قارچ پوستی

علائم قارچ پوستی، علت‌ها و روش‌های درمان آن

قارچ پوستی یکی از بیماری‌های شایع پوستی است که معمولاً به دلیل رشد قارچ‌ها در پوست، مو یا ناخن ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند خارش، التهاب و ناراحتی ایجاد کند. در این مقاله، علائم، علت‌ها و روش‌های درمان این بیماری بررسی خواهد شد.

علائم قارچ پوستی

علائم قارچ پوستی بسته به نوع قارچ و محل عفونت متفاوت است، اما معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

  1. خارش و سوزش: یکی از شایع‌ترین علائم قارچ پوستی خارش شدید است که گاهی با سوزش همراه می‌شود.
  2. قرمزی و التهاب: پوست مبتلا ممکن است قرمز و ملتهب شود.
  3. خشکی یا پوسته‌پوسته شدن: برخی انواع قارچ پوستی باعث پوسته‌ریزی و ترک خوردگی پوست می‌شوند.
  4. تاول یا زخم‌های کوچک: در موارد شدیدتر، ممکن است تاول یا زخم‌های کوچک روی پوست ظاهر شود.
  5. تغییر رنگ ناخن‌ها: اگر قارچ به ناخن‌ها سرایت کند، ممکن است ناخن‌ها ضخیم، شکننده یا تغییر رنگ دهند.
  6. بوی ناخوشایند: در موارد خاص، عفونت قارچی ممکن است بوی ناخوشایندی ایجاد کند.
  7. تحریک ناحیه ای خاص: همچنین ممکن است ناحیه خاصی از بدن دچار تحریک شده و سبب قارچ پوستی شود.

همچنین مطالعه نمایید: مدت زمان تاثیر مزوتراپی چقدر است؟

علت های قارچ پوستی

قارچ پوستی به دلیل عوامل مختلفی ایجاد می‌شود که در زیر به برخی از رایج‌ترین علت‌ها اشاره شده است:

  1. رطوبت و تعریق بیش از حد: محیط‌های گرم و مرطوب شرایط ایده‌آلی برای رشد قارچ‌ها فراهم می‌کنند.
  2. تماس با سطوح آلوده: استفاده از وسایل مشترک مانند حوله، کفش یا لباس می‌تواند منجر به انتقال قارچ شود.
  3. سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض عفونت‌های قارچی قرار می‌گیرند.
  4. عدم رعایت بهداشت فردی: شست‌وشوی ناکافی یا عدم تعویض منظم لباس‌ها می‌تواند خطر ابتلا به قارچ پوستی را افزایش دهد.
  5. دیابت یا بیماری‌های زمینه‌ای: برخی بیماری‌ها مانند دیابت، چاقی، چین و چروک پوستی خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهند.
  6. مصرف داروهای خاص: مصرف طولانی‌مدت آنتی‌بیوتیک‌ها یا کورتیکواستروئیدها ممکن است تعادل طبیعی میکروبی پوست را به هم بزند.
  7. استفاده از مواد مصنوعی: لباس ها و کفش های تولید شده با مواد مصنوعی که فضای بسته و غیرقابل تنفسی دارد می تواند باعث تعریق و رطوبت بیشتر شود و رشد قارچ بر روی پوست را افزایش دهد.
  8. تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بارداری، یائسگی یا بلوغ می‌تواند تعادل طبیعی پوست را تغییر دهد و خطر قارچ پوستی را افزایش دهد.

روش‌های درمان قارچ پوستی

برای درمان قارچ پوستی روش‌های متعددی وجود دارد که می‌تواند به بهبود علائم و جلوگیری از گسترش عفونت کمک کند:

1-درمان‌های دارویی:

  • پمادها و کرم‌های ضدقارچ: پمادها و کرم‌هایی مانند کلوتریمازول یا میکونازول معمولاً برای درمان موضعی استفاده می‌شوند.
  • قرص‌های ضدقارچ: در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای خوراکی مانند فلوکونازول یا تربینافین تجویز کند.

2-درمان‌های خانگی:

  • سرکه سیب: مالیدن سرکه سیب رقیق‌شده روی ناحیه آلوده می‌تواند به کاهش رشد قارچ کمک کند.
  • زردچوبه: زردچوبه به دلیل خاصیت ضدقارچ و ضدالتهابی‌اش مفید است. خمیر زردچوبه (پودر زردچوبه و آب) را روی ناحیه آسیب‌دیده بمالید و بعد از 20-30 دقیقه بشویید.
  • روغن درخت چای: این روغن خواص ضدقارچی دارد و می‌تواند به بهبود عفونت کمک کند.
  • جوش شیرین: استفاده از خمیر جوش شیرین و آب روی پوست می‌تواند خارش را کاهش دهد.
  • سیر: سیر یکی از قوی‌ترین ضدقارچ‌های طبیعی است. چند حبه سیر را له کرده و با روغن نارگیل مخلوط کنید. خمیر حاصل را به پوست بمالید و پس از 15 دقیقه بشویید.
  • آلوئه ورا: ژل آلوئه‌ورا خواص ضدقارچی و تسکین‌دهنده دارد. ژل طبیعی آلوئه‌ورا را مستقیماً روی پوست قرار دهید.

3-درمان های تغذیه ای

الف) مصرف مواد غذایی تقویت کننده سیستم ایمنی بدن مانند مرکبات و توت فرنگی، آجیل، گوشت قرمز، ماست در نظر داشته باشید.

ب)کاهش مصرف قند و شکر رشد قارچ ها بر روی پوست را ضعیف می کند.

4-تغییرات سبک زندگی

  • رعایت بهداشت فردی و تعویض منظم لباس‌های زیر.
  • خشک نگه داشتن نواحی مرطوب بدن، به‌ویژه بعد از حمام یا تعریق مهم است.
  • پاها و بین شست های انگشتان را به طور منظم شسته و خشک کنید. همچنین از پودر ضد قارچ و اسپری مخصوص برای پا استفاده نمایید.
  • استفاده از کفش و لباس‌های قابل‌تنفس.

5-مراجعه به پزشک

در صورتی که علائم قارچ پوستی شدید باشد یا درمان‌های خانگی موثر نباشند، باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

پیشگیری از قارچ پوستی

برای پیشگیری از عفونت قارچی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

  • شست‌وشوی منظم بدن و خشک کردن کامل پوست پس از حمام.
  • اجتناب از استفاده مشترک از وسایل شخصی و حوله و کلاه.
  • پوشیدن کفش‌های باز یا قابل‌تنفس در محیط‌های گرم و مرطوب.
  • تقویت سیستم ایمنی از طریق تغذیه سالم و ورزش.
  • از راه رفتن با پای برهنه در مکان های حاوی قارچ و باکتری مانند رختکن، استخرها خودداری نمایید.
  • پوشیدن لباس های گشاد و پنبه ای که به پوستتان بهتر اجازه تنفس می دهد.
  • افراد مبتلا به دیابت سطح قند خون خود را کنترل کرده و این کار به جلوگیری از عفونت قارچی کمک می کند.

جمع‌بندی

عفونت های قارچی نوعی بیماری پوستی هستند که در محیط های گرم و آلوده ایجاد خواهد شد. برای پیشگیری از آن ها از تماس مستقیم با محیط آلوده، اجتناب از اشتراک وسایل شخصی و پاکیزه نگه داشتن پوست بدن است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا